M به جای E

  یکشنبه، ۱۵ بهمنماه ۱۳۸۵

برای استفاده از شبکه اینترنت نیاز به رایانه و نقطه اتصال است. هزینه این موارد در برخی از کشورهای دنیا مانند هند به قدری بالا است که دولت برای کمک به شهروندان خود در ادارات دولتی و ادارات پست کیوسک‌های اینترنت نصب و شهروندان را به استفاده از آنها ترغیب می‌کند. در زمان اوج رونق شبکه جهانی اینترنت، فناوری‌ای در حال شکل‌گیری بود: موبایل!

M
علی بهزادیان نژاد- دنیای کامپیوتر و ارتباطات
مقدمه: قطعاً تاکنون عباراتی مانند «تجارت الکترونیک»، «دولت الکترونیک»، «بانکداری الکترونیک» و مانند آن را فراوان شنیده‌اید. کلمه «الکترونیک» در همه عبارت‌های فوق معنای خاصی دارد. در زمان رشد سریع اینترنت در دهه‌های هشتاد و نود میلادی قبل از هر کلمه آشنایی حرف «e» قرار گرفت و مفاهیمی مانند عبارت‌های فوق به وجود آمدند.

پست الکترونیک یا همان ایمیل (eMail) پیشقدم این کار بود. سپس «e» به عنوان پیشوند در ابتدای عبارات آشنای قدیمی قرار گرفت. اما معنای این e چه بود؟ منظور از e در همه موارد فوق اشاره به استفاده از اینترنت در توسعه مفاهیم پیشین بود. وقتی که تجارت‌ها و کسب‌وکارهای قدیمی وسنتی شروع به استفاده از فناوری‌های شبکه و پروتکل‌های انتقال اسناد مانند EDI نمودند.

به مرور این شبکه‌ها به شبکه جهانی اینترنت متصل شدند و در نهایت این کسب‌وکارها بر روی وب قرار گرفتند. به سادگی می‌توان فهمید که e در ابتدای این مفاهیم چه معنایی دارد: تجارت الکترونیک یا eBusiness ارائه یا نمایشی اینترنتی از یک کسب‌وکار است. دولت الکترونیک ارائه خدمات شهروندمداری دولت از طریق اینترنت به شهروندان است. بانکداری الکترونیک نیز ارائه خدمات بانکداری مانند افتتاح ح ساب، نقل و انتقال وجوه، درخواست وام، پرداخت اقساط و قبوض و ... بر روی شبکه اینترنت است.

حال در اکثر کشورهای پیشرفته دنیا، این خدمات برای شهروندان بسیار عادی است و آنها به قدری به استفاده از این فناوری‌ها عادت کرده‌اند که نمی‌توانند تصور کنند می‌شود بدون این خدمات زندگی کرد.
البته شبکه اینترنت یک نقص و مشکل اساسی دارد: این شبکه همیشه، همه‌جا و برای همه افراد در دسترس نیست. برای استفاده از شبکه اینترنت نیاز به رایانه و نقطه اتصال است. هزینه این موارد در برخی از کشورهای دنیا مانند هند به قدری بالا است که دولت برای کمک به شهروندان خود در ادارات دولتی و ادارات پست کیوسک‌های اینترنت نصب و شهروندان را به استفاده از آنها ترغیب می‌کند. در زمان اوج رونق شبکه جهانی اینترنت، فناوری‌ای در حال شکل‌گیری بود: موبایل!

در اوایل دهه هشتاد میلادی شبکه تلفن‌های سلولی در حال شکل‌گیری و رشد بودند. در سال 1982 کنفرانس شرکت‌های پست و تلگراف اروپایی (CEPT: Conference of European Posts and Telegraphs) گروهی را برای مطالعه و توسعه یک سیستم مخابراتی یکسان در کل اروپا تشکیل داد و آن را GSM نامید. در همان سال‌ها آمریکا نیز در حال راه‌اندازی شبکه تلفن سلولی بود و شبکه AMPS (American (Advanced) Mobile Phone System) را توسعه داده بود. شبکه‌های ارتباطی موبایل به سرعت رشد کرده و باعث فراگیرشدن استفاده از موبایل شدند.

به مرور کاربران شبکه موبایل در دنیا افزایش یافت. در انتهای سال 2000 میلادی حدود 370 شبکه مخابراتی بر اساس استاندارد اروپایی GSM در دنیا وجود داشت که این تعداد در انتهای سال 2005 میلادی به حدود 770 شبکه افزایش یافته است و کاربران این شبکه‌ها بالغ بر هشتصد میلیون نفر بوده‌اند.

اما مزیت شبکه های موبایل به شبکه جهانی اینترنت چیست؟ در حال حاضر در اغلب کشورهای دنیا شبکه‌های موبایل علاوه بر انتقال صوت، توانایی ارسال داده‌ها را نیز دارند. همانطور که قبلاً گفتیم شبکه اینترنت همیشه، همه جا و در دسترس همگان نیست. هزینه خرید تجهیزات و اتصال نیز اغلب بسیار گران است. به همین دلیل افراد مدت زمان بسیار کمی از وقت خود را در این شبکه می‌گذرانند. اما شبکه‌های موبایل در مقایسه بسیار ارزان هستند و افراد تقریباً همیشه به شبکه متصل هستند و ...

تمام مزایای گفته شده و برخی از مزایای دیگر (که به عنوان خدمات ارزش افزوده ارتباطی از آنها یاد می‌شود) باعث شد که نوآوران دنیای فناوری به استفاده از فناوری موبایل متمایل شده و به مرور شروع به ارائه خدماتی بر بستر شبکه‌های موبایل نمودند. البته در اینجا باید اعتراف کرد که سرعت و حجم انتقال اطلاعات در شبکه‌های مخابراتی کندتر و کمتر از شبکه جهانی اینترنت است. ولی با این حال باید اذعان کرد که برای ارائه بسیاری از خدمات نیازی به سرعت بالا و حجم بالای انتقال اطلاعات نیست.

در دهه اول قرن بیست‌ویکم به تدریج مفاهیمی در دنیای فناوری مطرح شد: تجارت موبایلی(1)، دولت موبایلی، بانکداری موبایلی و ... . وجه مشترک کلیه این اصطلاحات در حرف mای است که در ابتدای آنها است. m حرف اول کلمه موبایل (Mobile) و اشاره به شبکه‌های ارتباطی موبایل به عنوان بستر ارائه خدمات است.

مطالب گفته شده فقط مقدمه و مدخلی بود برای ورود به بحث اصلی، یعنی همان m. قصد داریم به مرور این بحث را گسترش داده و به جزئیات عبارت‌ها و اصطلاحاتی که با m آغاز می‌شوند بپردازیم. برای شروع از تجارت موبایلی یا mBusiness آغاز خواهیم نمود. با ما باشید.

کم شدن بودجه it==افزایش بیکاری

سلام به عزاداران ++c....

حالتون چطوره بچه ها....؟؟؟؟راستی یه معذرت خواهی به خاطر اینکه این دفعه یه کم دیر آپ کردم.آخه مگه این ++c میذاره؟؟؟

چند روز پیش یه خبر راجع به کم توجهی دولت به بودجه فناوری اطلاعات در سال ۸۶ شنیدیم....حالا امروز درباره یکی از پیامد های این تصمیم مطلبی براتون آوردم...امیدوارم توی این تصمیم گیری دولت تجدید نظر بشه وگرنه خیلی بد میشه...

پنجشنبه، ۱۲ بهمنماه ۱۳۸۵

ایتنا - بهرام رفیعی نژاد، عضو هیئت مدیره سازمان نظام صنفی رایانه‌ای استان تهران ضمن اشاره به ضعف بودجه 1386 در حوزه فناوری اطلاعات تاکید نمود: در شرایطی که دولت محترم با دادن تسهیلات به مشاغل زود بازده سعی در ایجاد فرصتهای شغلی می‌نماید با صرفه‌جوئی در بودجه فناوری اطلاعات قطعا با فشار به بخش خصوصی در حوزه فناوری اطلاعات شاهد بالا رفتن نرخ بیکاری در جامعه خواهیم بود. از طرف دیگر کمک به مهاجرت هرچه بیشتر افراد تحصیل کرده و نخبه از تبعات این نوع تفکر است که ضرر این مطلب از ضرر "فرار سرمایه" بیشتر خواهد بود.

رفیعی نژاد در خصوص ضرورت اختصاص ردیف بودجه برای توسعه فناوری اطلاعات در کشور گفت: در کشور ما زیرساخت‌های لازم بمنظور حضور موثر و با شرایط مساوی برای بخش خصوصی بوجود نیامده و دولت بعنوان مشتری اول برای صنف فناوری اطلاعات مطرح می باشد. حذف ردیف های اختصاصی از بودجه باعث کسادی هر چه بیشتر بخش خصوصی که کاملا وابسته به بازار دولتی می باشد، خواهد گردید. از سویی با توجه به به نقش بلامنازعه فناوری اطلاعات در موارد همچون تاثیر انکار ناپذیر فناوری اطلاعات بعنوان زیر ساخت تمامی صنوف با توجه به جایگاه تجارت الکترونیک، ایجاد و توسعه بازار کار با کمترین سرمایه گذاری ، توسعه ساخت در زمینه شفاف سازی امور و جلوگیری از فساد اداری و.. تخصیص ردیف بودجه مشخص برای فناوری اطلاعات درکشور در اصل کمک به پیشرفت و توسعه بازار کار در تمامی سطوح جامعه می باشد.

عضو هیئت مدیره سازمان نظام صنفی رایانه ای استان تهران در خصوص نقش و تاثیر وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات در تدوین بودجه سال 1386 عنوان کرد: متاسفانه با مدیریت حاکم بر این وزارتخانه گرایش به مخابرات بیشتر از فناوری اطلاعات است و وزیر محترم نقش مهمی را برای توسعه فناوری اطلاعات و متعاقبا بودجه مناسب برای آن را در برنامه های خودشان در نظر نگرفته و در مقام متولی این صنعت، حمایت مناسبی از بخش خصوصی بعمل نیاورده است.

نسل های شبکه موبایل

سلام به دوستان عزیز.....

امروز یه خبر داغ و یه مطلب راجع به این خبر براتون آوردم......امیدوارم خوشتون بیاد.....

معاون اول رییس جمهور ضوابط برگزاری مناقصه اپراتور سوم تلفن همراه را برای اجرا ابلاغ کرد.

به گزارش ایسنا، دبیرخانه شورای اطلاع‌رسانی دولت اعلام کرد: بر اساس این ابلاغیه که بنا به پیشنهاد وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات به تایید دولت رسید و سوم بهمن ماه برای اجرا ابلاغ شده است، برگزاری مناقصه اپراتور سوم تلفن همراه با رعایت سه موضوع مجاز است و استفاده از نسل سوم تلفن سیار در این شبکه از جمله شروط برگزاری مناقصه طبق این مصوبه می‌باشد.

بر اساس این گزارش سرمایه‌گذاری خارجی بایستی با مشارکت سرمایه‌گذاران داخلی انجام شود به طوری که ضمن هماهنگی مسایل ایمنی و امنیتی، سرمایه‌گذاری خارجی پروژه حداکثر چهل و نه درصد بوده و مدیریت فنی با شریک داخلی باشد و بر اساس بند سوم موافقت‌نامه دولت، همچنین شبکه می‌تواند به‌صورت منطقه‌یی و به چند اپراتور مستقل واگذار شود.

نسلهای شبکه موبایل عبارتند از:

 - نسل اول یا سیستم‌های آنالوگ که فقط برای انتقال صدا از آنها استفاده می‌شد.
- نسل دوم یا سیستم‌های دیجیتال، فناوری مورد استفاده در شبکه موبایل دولتی ایران.
- نسل 2.5 که یکسری خدمات بنام خدمات حامل (Bearer Services) از قبیل امکان ارسال پیام کوتاه، تعریف صندوق صوتی و ... را در اختیار کاربر قرار می‌دهد.
- نسل 2.75 که علاوه بر انتقال صدا و خدمات توانایی انتقال داده با استفاده از فناوری GPRS را دارد. شبکه ایرانسل از این نسل است.
- نسل 3 که فناوری‌هایی را پشتیبانی می‌کند که در نسل‌های قبلی نیست. از جمله آنها می‌توان به تماس‌های ویدیویی، بارگذاری فایل‌های ویدیویی، انتقال اطلاعات با سرعت بالا، خدمات مبتنی بر موقعیت و ... اشاره کرد.

منبع:آژانس خبری فناوری اطلاعات

اینترنت چیزها

لطفا قبل از خوندن متن به توضیحات موجود در نظرات یه نگاهی بندازید بعداً متن رو بخونید...

همشهری آنلاین - ترجمه علی ملائکه -آن را «اینترنت چیزها» می‌نامند و مرحله بعدی انقلاب دیجیتال است. دستورالعمل ساختن اینترنت چیزها ساده است:


- تکنولوژی‌های اطلاعاتی و ارتباطی فعلی ما از جمله اینترنت، موبایل، کامپیوترهای شخصی، PDAها،آی‌پادها، دی وی دی‌ها و غیره را بردارید.

-دو تکنولوژی توانایی‌بخش به آنها اضافه کنید:
حسگرهای با تکنولوژی پیشرفته برای جمع‌آوری داده‌ها، و تکنولوژی‌های هوشمند برای پردازش و تعاملات متناسب داده‌ها.

- همه‌چیز را با استفاده از نانوتکنولوژی به اندازه یک دانه گندم یا شن کوچک کنید.

- سپس این دانه را درون یک برچسب RFID (شناساگر فرکانس رادیویی) قرار دهید که می‌تواند داده‌ها را ذخیره و از راه دور از یک شی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ء بازیابی کند و به آن هویتی منحصربةفرد مانند یک بارکد بدهد.

- نهایتا این ریزتراشه کوچک (این برچسب‌ها می‌توانند اندازه‌ای در حد 0.4 میلی‌متر مربع داشته باشند و از ورق کاغذ نازک‌ترند) را درون هر چیز از جمله انسان‌ها و حیوانات تلفیق کنید،
... و هورا، شما "آی‌تی‌هستی‌‌ها" (ITentities) را خلق کرده‌اید.
اکنون تصور کنید که همه این آی‌تی‌هستی‌‌ها را با شبکه به یکدیگر متصل کنید و "اینترنت چیزها" را بدست آورید: یک محیط کاملا تعاملی و پاسخ‌دهنده از فرآیندهای اطلاعاتی بی‌سیم، فراگیر، توزیع‌شده و a2a (از هر چیزی به هر چیزی) که همزمان به صورت a4a (از هر جایی برای هر زمانی) عمل می‌کنند.

البته بسیاری از این a ها هنوز در آینده‌ای (به سرعت در حال پیش‌آمدن) قرار دارند. مرحله حساس در این تحول استانداردشدن جهانی آمیزه‌ای از پروتوتکل‌ها، کدها، میانجی‌ها، فرکانس‌های رادیویی، و غیره است که برای ارتباط شفاف و مدوام مورد نیاز هستند.

در بارسلون مشتریان V(irtually?)IP باشگاه Baja Beach دارای یک Verichip کاشته‌شده در بدن هستند تا خودشان را بشناسانند و بهای سرویس‌ها را با آن بپردازند. بر اساس آمار در سال 2004حدود 40 میلیون نفر در آمریکا شکلی از RFID را در جیب‌هایشان حمل می‌کردند.

کاربردهای RFID از شمارش الکترونیک تلفات تا شناسایی حیوانات، از فراهم‌آوردن امکان مدیریت زنجیره‌ای تا سیستم‌های کتابخانه‌ای گسترده است. شما آنها را در فرودگاه‌ها، پادگان‌ها، پارکینگ‌های ماشین، بیمارستان‌ها، زندان‌ها، مدارس، سوپرمارکت‌ها و انبارها می‌یابید. فروشگاه‌های زنجیره‌ای وال مارت استفاده از ان را برای همه تامین‌کننده‌های کالایش اجباری کرده است. خانه شما آخرین مرز است.

منافع RFID واضح است، اما افسوس که مضار آن هم به همان‌ اندازه قابل توجه هستند. تهدیدهای عمده مربوط به حریم شخصی است. برچسب‌های RFID ممکن است اطلاعاتی در مورد خصوصیات شخصی را آشکار کنند، و امکان بازشناسی مکان‌های فیزیکی یا نحوه پول خرج کردن مشتری را فراهم کنند.

راه‌حل‌هایی برای پرداختن به این مشکلات بوجود آمده است (برای مثال "دستور خاموش‌کردن" “kill command” که هنگامی که محصول خریده شد، برچسب را غیرفعال می‌کند)، اما این موضوع پیچیده است، چرا که قابلیت‌های کارکردی آی‌تی‌هستی‌‌ها ممکن است دقیقا به این خاطر حفظ شود، که از منافع اینترنت چیزها بتوان بهره‌برداری کرد، مثل سیستم‌های دزدگیر برای ماشین‌ها یا درهای امنیتی برای دفاتر و آزمایشگاه‌ها.

با این حال ما در هر جایی چشم‌ها و گوش‌هایی را مراقب خود می‌یابیم و بنابراین نگرانی‌ها و شکایات رو به افزایش بوده است. سازمان CASPIAN (مصرف‌کنندگان مخالف تجاوز سوپرمارکت‌ها به حریم شخصی و شماره‌گذاری) محصولات برچسب‌دار شرکت بنتون را در سال 2003 تحریم کردند و اکنون نیزعلیه شرکت‌های ژیلت و تسکو در حال پیکار است.

اما جنبه‌های اخلاقی تنها جنبه‌های نیستند که علائق فلسفی را به خود جلب می‌کنند. هنگامی که مرز بین واقعیت‌های آنالوگ – آفلاین و دیجیتال – آنلاین محو شود، احتمالا به نظر خواهد رسید که این موضوعات اخلاقی پیامد تغییری بنیادی‌تر و هستی‌شناختی هستند. تکنولوژی ارتباطات و اطلاعات (ICT) در حال مهندسی دوباره جهان است.

اکنون از بیش از نیم قرن از عمر هوش مصنوعی (AI) می‌گذرد. بیش از 50 سال است ما سعی کرده‌ایم تا عواملی را تکامل بخشیم که بتوانند برای انجام وظایفی جایگزین ما شوند که در غیر این صورت انجامشان به هوش ما نیاز دارند.

امروزه موفقترین عوامل هوش مصنوعی نه روبات‌ها بلکه وب‌بات‌ها (روبات‌های اینترنتی) هستند که به صورت آنلاین در محیط ایده‌آلشان، مانند ماهی‌هایی دیچیتال در فضای سایبر، کار می‌کنند.

ما هنوز در دنیای واقعی به نحوی غیرقابل مقایسه بهتر عمل می کنیم، اما هنگامی که در نهایت فضای سایبر به دنیای ما سرازیر شود، آن گاه به عهده ما، عوامل هوشمند و تنبل، است که با محیطی سازگار شویم که در آن ماشین‌ها نه تنها با پمپ بنزین‌ها بلکه با هر کسی سخن خواهند گفت که آماده شنیدن باشد.